Prorektor ds. cyfryzacji i współpracy z gospodarką, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, profesor fizyki, Wydział Fizyki i Astronomii; Centrum NanoBioMedyczne UAM
Michał Banaszak ukończył w 1985 r. studia magisterskie z fizyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1991 r. uzyskał tytuł doktora fizyki pod kierunkiem profesora Marka Whitmore’a na Memorial University w St. John’s w Kanadzie, specjalizując się w fizyce polimerów. W latach 1992–1995 pracował jako adiunkt pod kierunkiem profesora Macieja Radosza w Exxon Research & Engineering Co. w Annandale w Stanach Zjednoczonych, zajmując się teorią i modelowaniem roztworów polimerowych.
W latach 1995–1997 zajmował stanowisko adiunkta pod kierunkiem profesora Juliana Clarke’a na Wydziale Chemii UMIST w Manchesterze w Wielkiej Brytanii, gdzie specjalizował się w wielkoskalowych symulacjach komputerowych kopolimerów jonowych. W 1997 roku powrócił na Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, gdzie został adiunktem, a w 2004 roku uzyskał tytuł doktora nauk fizycznych, specjalizując się w materii miękkiej i modelowaniu obliczeniowym.
Prof. Michał Banaszak pełni obecnie funkcję prorektora ds. cyfryzacji i współpracy z gospodarką Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jest również profesorem na Wydziale Fizyki i Astronomii UAM oraz w Centrum NanoBioMedycznym UAM, gdzie kieruje Katedrą Fizyki Wysokich Ciśnień. Jego zainteresowania badawcze obejmują opracowywanie nowatorskich modeli i metod obliczeniowych dla samoorganizacji w nanoskali w złożonych układach kopolimerowych. Aktywnie współpracuje z badaczami eksperymentalnymi w celu weryfikacji przewidywań teoretycznych oraz projektowania wydajnych algorytmów i kodów symulacyjnych.